Standvastig.
Wat bedoel mense
wanneer hulle sê dat iemand standvastig moet wees? Beteken dit dat die
lede van ‘n organisasie hulle stiptelik moet hou by die beginsels van die
organisasie? Indien jy as ‘n stigterslid gehelp het om die beginsels op te stel,
is dit tog logies dat jy jou by die beginsels sal hou! Wanneer jy dan afwyk van
die beginsels, kan na jou verwys word as ‘n onstandvastige persoon. Gestel jy
het by ‘n reeds bestaande organisasie aangesluit, was dit tog jou
verantwoordelikheid om die beginsels van die organisasie deeglik te ondersoek, voordat
jy aansluit. Sou jy dan later nie met die beginsels saamstem nie, indien die
beginsels dieselfde gebly het, kan jy as ‘n onstandvastige persoon beskou word!
Die preek gelewer
deur ‘n predikant oor die onderwerp, het ‘n kontroversiële siening tot gevolg gehad. Hy
het gemeentelede van die kerk wat nie met die beginsels van die kerk saamstem
nie, as onstandvastig bestempel. Daardie stelling het my laat wonder? Sou
daardie stelling korrek wees, dan is ek mos onstandvastig!
Byna 84 jaar gelede
is ek gebore en my ouers was, so lank terug as wat ek kan onthou, standvastige
kerklidmate. Vir 40 jaar was ek ook ‘n standvastige lidmaat van dieselfde kerk,
maar toe het daar ‘onstandvastigheid’ ingetree, want ek kon nie meer die veranderde
beleidsrigtings van die kerk ondersteun nie! Die predikant het gereken ek is
onstandvastig, maar ek het gereken die kerk is onstandvastig! Wie was nou
eintlik reg? Aan watter bron kan standvastigheid getoets word? Die predikant
het geglo wat hulle leiers voorgeskryf het en ek glo wat die Bybel voorskryf! Dit
het nie vir my gehelp om die onstandvastigheid van die kerk uit te wys nie,
want van ‘demokrasie’ word ‘n afgod gemaak en heelwat meer as die helfte van
die lidmate het verkies om ‘standvastige’ lidmate van die kerk te bly. Nou moet
ek sê
dat ek geen poging aangewend het on tweedrag in die gemeente te veroorsaak nie,
maar tog het ek my standpunt met ontevrede lidmate bespreek. Ons het egter
nooit as ‘n georganiseerde groep opgetree nie. Sommige het by ander
kerkgenootskappe ingeskakel, maar ek het nie kontak met almal behou nie;
miskien was dit merendeels ‘n geval dat ons die profeet se raad gevolg het en “onder hulle uit gegaan het”.
Wat is dit wat my ‘n
‘onstandvastige’ lid van die kerk gemaak het? Die rede was dat die predikante
nie meer die Bybel se voorskrifte in ag geneem het nie! Dit wat hulle voor 1960
as sonde voorgehou het, was na 1980 nie meer sonde nie! Steeds het hulle beweer
dat hulle volgens die Bybel se voorskrifte handel, maar dat die lidmate net nie
die Bybel verstaan nie. Wanneer ek vir die predikant sê hulle beskou sodomie nie meer
as sonde nie, terwyl dit in die Bybel ondubbelsinnig as sonde uitgewys word
(Gen. 18), dan sê hy die Ou Testament is nie meer van toepassing nie! Het
die kerk standvastig by hulle vorige beleid gehou?
Die vraag is nou:
Indien hulle meer as die helfte van die huidige Bybel nie meer as ‘van
toepassing’ beskou nie, wat het hulle in die verlede ‘nie van toepassing’ geag?
Was die Bybel wat ons vir soveel jare as die rigsnoer geag het volledig, of het
die kerkleiers ook daar gedeeltes as ‘nie van toepassing’ geag? Wat het geword
van die gedeeltes wat die uitverkiesingsleer so duidelik weergee? Daardie
leerstelling het tog saam met ons voorouers uit Nederland gekom! Wat het van
die Deutro-Kanonieke Boeke geword? Is alles deur onstandvastige kerkleiers
verwyder? Alles wat nie in hulle smaak geval het nie?
En van 1980 af
vorentoe? Die liberale sienswyse van die predikante het tot gevolg gehad dat
die Bybel nie meer vir hulle aanvaarbaar was nie en moes verander word! Die
nuwe 1983 vertaling is met groot fanfare in die kerke bekendgestel en beskryf
as die woord wat deur almal verstaan sal word. Wie nou skielik moes ‘verstaan’
weet ek nie, want die ou vertaling was tog baie duidelik! Het die lidmate
skielik so ‘dom’ geword dat die ‘slim’ predikers vir hulle ‘n duideliker bybel
moes gee? Tog eienaardig dat die ‘dom’ gemeentelede wat kan lees, gou ontdek
het hoe onsinnig sommige vertalings is! [Soms wonder ek of die nuwe vertaling
nie dalk bedoel is vir die wat nie kan lees nie!] Nou kan die werklik
onstandvastiges die toehoorders se koppe swaai in die rigting wat hulle wil!
Daar is glo nog ‘n nuwer vertaling in die pyplyn! Is dit om die onsinnighede,
wat in die 1983 vertaling voorkom, te herstel of om nog by te voeg? Nou moet
ons onthou dat hierdie vertalers vroeër eintlik net die Nuwe Testament erken
het; terwyl daar in Openbaring 22:18,19 die volgende geskryf is: “…. As iemand by hierdie dinge byvoeg, dan
sal God oor hom die plae byvoeg waarvan in hierdie boek geskrywe is. En as
iemand iets van die woorde van die boek van hierdie profesie wegneem, dan sal
God sy deel wegneem uit die boek van die lewe en uit die heilige stad en uit die
dinge waarvan in hierdie boek geskrywe is”.
Let op hoeveel
ongeneesbare siektes voorkom en op watter skaal, noudat die voorskrifte van die
Bybel verwerp word! Wanneer ons die twee vertalings vergelyk, is dit
verstommend hoe woorde bygelas is en hoeveel woorde weggelaat is! Lyk dit na
standvastigheid t.o.v die Bybel? Aan wie moet gehoorsaamheid bewys word? Aan
die Bybel of aan die kerkleiers? Wie is die onstandvastiges, die kerkleiers of
die gemeentelede wat weier om die kerkleiers te volg?
Ds. gaan lees maar
weer die oorspronklike Bybel, wat tot jou beskikking was, volledig voordat jy
gemeentelede beskuldig dat hulle nie standvastig is nie!
No comments:
Post a Comment