Bid vir reën

Bid vir reën. 

            Vroeg in die jare 60 van die vorige eeu, het die kerkraad besluit om ‘n biddag vir reën te hou, want dit was baie droog. ‘n Datum is bepaal en die gemeente het in die kerk vergader, en heelwat gebede is gedoen. Wat ek goed kan onthou, is hoe warm dit was toe ons die kerkgebou betree het. Na die biduur het ons die gebou verlaat in gietende reën, sonder enige hael ! Ek het vas geglo dat ons gebede genadiglik deur ons hemelse Vader verhoor was en sonder twyfel was die ander lede van die gemeente ook daarvan oortuig!

            Nou, 54 jaar later, word hierdie land deur ‘n baie ernstige droogte geteister, sodat duisende diere vrek van honger en dors. Volgens die nuusberigte is die landswye biddag vir reën binne ‘n dag gevolg deur haelbuie wat verwoesting gesaai het oor ‘n groot gebied! Die werklike reën wat geval het was verstommend min!

            Vanoggend het ek na ‘n preek oor die radio geluister. Die onderwerp was “God sal voorsien” en die luisteraars moet net met vertroue die voorsiening afwag. Die prediker lê baie klem op die byna bomenslike vertroue wat Abraham aan die dag gelê het toe die opdrag was dat hy sy seun moes gaan offer! En toe die wonderbaarlike voorsiening!

            Toe die gemeente 54 jaar gelede, in verootmoediging gesmeek het om reën, was die gebede in minder as een uur verhoor! Die huidige biddag is gesamentlik deur amper al die verskillende geloofsgroepe oor die hele land gedoen; en die gevolge? Daar sal seker mense wees wat die fout by ons hemelse Vader gaan soek, maar Hy het met die verloop van biljoene jare nie verander nie. Kom ons soek die probleem eerder by die bidders!

            Die gebede van 54 jaar gelede, is gedoen deur mense wat nog die wette van JaHWeH aanvaar het en min of meer daarvolgens geleef het, maar die bidders van 2015 doen dit in kerke waar die wette van JaHWeH verag word omdat dit dan kwansuis nie meer aanvaarbaar is nie; die rede? Want poletieke ‘korrektheid’ is nou belangriker as die Wet van ons Skepper!

            Kom ons keer terug na die preek wat na Abraham verwys het. Hoe op aarde die prediker ‘n vergelyking kan tref tussen Abraham en die luisteraar van vandag, is nie sinvol nie, omdat die hedendaagse mens die optrede nie sal verstaan nie. Die probleem is die onkunde oor die lewe van Abraham, nie net die luisteraars is onkundig nie, maar ook die prediker!

            In Gen. 11:26 lees ons vir die eerste keer van Abram [later genoem Abraham]. Ons lees wel dat hy in die land Ur van die Chaldeërs gebore is, maar dan word daar verwys na sy troue. Die uiters belangrike geskiedenis tussen sy geboorte en sy troue word nie beskryf nie! [Daardie boeke is doelbewus uit die bybel verwyder] Kortliks gaan ek hoogtepunte aanhaal.

            Die Boekrol van die Opregte. Die 8ste hoofstuk. Gedurende die nag van Abram se geboorte sien die sterrewiggelaars en toordokters van koning Nimrod, dat Abram in die toekoms ‘n bedreiging vir sy heerskappy sal inhou. Tera, die vader van Abram, word beveel om sy kind na die koning te bring, sodat hy hom om die lewe kan bring. Tera neem een van sy diensmaagde se pasgebore baba na die koning, wat hom toe vermoor, omdat hy gedink het dat die kind Abram was. “En JaHWeH was by Tera in hierdie saak, dat Nimrod nie vir Abram sou doodmaak nie ….”. “En Tera het Abram, sy seun, in die geheim geneem, tesame met sy moeder en kinderoppasser, en hy het hulle in ‘n grot versteek, en hy het maandeliks vir hulle kosvoorraad gebring. En JaHWeH was met Abram in die grot en hy het grootgeword. Abram was tien jaar in die grot …..”. Van selfsprekend sou Abram sy geskiedenis verneem het en hy sou besef het dat JaHWeH hom tweekeer van die dood gered het.

            Na sy verblyf in die grot het Abram na Noag en sy seun, Sem, toe gegaan, en hy het by hulle gebly om die onderrigting van JaHWeH en Sy Weë te leer. “Abram  was in Noag se huis nege-en-dertig jaar, en Abram het JaHWeH geken van sy derde jaar af en hy het in die Weë van JaHWeH gewandel tot en met die dag van sy dood, ….”

            Tera was ‘n hoë amptenaar van die koning en het net soos die koning afgode van hout en klip aanbid. [Vandag is die kerkleiers ook meer bekommerd oor wat die regeerders wil as wat JaHWeH wil] Toe Abram na sy verblyf by Noag, terugkeer na sy ouerhuis, en hy vind dat sy vader afgode van hout en klip aanbid, het hy ‘n byl geneem en die afgode stukkend gekap. Tera was woedend en het Abram by die koning verkla. Abram is in ‘n vuuroond gegooi. “JaHWeH het Abram liefgehad en Hy het Medelye met hom gehad en JaHWeH het neergedaal en Hy het Abram uit die vuur gered en hy was nie verbrand nie”.

            Waarom sê ons dat gewone mense nie met Abraham vergelyk kan word nie? In die eerste plek het die ‘gewone’ mense die begrip van gehoorsaamheid verloor, of dit nog nooit geleer nie! Abraham was bereid om sy eie lewe herhaaldelik te offer vir sy Skepper, daarom het hy geglo dat ‘n brandoffer voorsien sal word. Daar was ‘n baie sterk band van liefde tussen hom en JaHWeH! Kan ‘n mens gebedsverhoring verwag wanneer die gebede kom vanuit ‘n gebou waar van die Wette van JaHWeH in die asblik gegooi is? ‘n Ander prediker het gesê dat die vurige gebed van ‘n gelowige baie krag het. Natuurlik is dit so, ons moet net oppas dat die graad van vurigheid nie bepaal word deur die hoeveelheid geld wat betrokke is nie!