Voorwoord

Voorwoord (Lees asb eers, indien dit u eerste keer by hierdie blog is, anders kan u gerus met die blad afrol ondertoe om by die blog uit te kom)

Daar het ‘n gedagte in my opgekom toe ek nog redelik jonk was, dat alles wat geskryf of gedruk is nie die volle waarheid is nie. Later het ek besef dat alles wat gelees kan word, bestaan uit kaf en korrels. Nog later het ek besef dat niks in die materie volmaak is nie, daarom kan geen geskrif net uit korrels bestaan nie. Die geskrifte wat jy voor jou het, liewe leser, moet asseblief op dieselfde grondslag beoordeel word. Ek vra jou nie om alles wat jy lees te aanvaar nie, maar soek die korrels volgens jou begrip en gewete uit.
Ongeveer halfpad deur my lewe het ‘n argument, in ‘n baie goeie gees met ‘n goeie vriend van my plaasgevind. Die vriend is ‘n seviele ingenieur en ons het gepraat oor ‘n ontwerp van ‘n staalbalk wat verkry kan word deur ‘n bestaande I balk tandvormig te sny en dan die “tande” op mekaar vas te sweis om ‘n groter balkdiepte en dus ‘n groter dravermoë te verkry.

Fig. 1
‘n Solide I balk word tandgewys gesny en dan word die twee helftes teenoor mekaar geskuif en weer aan mekaar gesweis om weer ‘n dieper I balk te vorm.
Fig. 2
Die vergrote I balk wat meer as 3 keer die dravermoë van die oorspronklike balk sal hê, sonder dat die gewig vermeerder.

Hierdie mag vir die leek ‘n bietjie te tegnies wees, maar wees egter geduldig, ek probeer die verskil in siening verduidelik.
My argument was dat sweislas S nie te kort mag wees nie, want dit sal tot gevolg hê dat die las gaan skuifskeur (shear). Hy het gesê daar is nie daardie soort spanning in die middel van ‘n balk nie. Eintlik was ek met my matriek ‘n bietjie vermetel om met ‘n ingenieur te stry oor iets in sy vakgebied. Ons verskil het gekom omdat ons die voorwerp verskillend gesien het. Hy het Fig. 2 as ‘n eenheid gesien, wat dit werklik was! Daarteenoor het ek dit as twee aparte balke gesien, omdat as sweislas S korter word, beweeg dit nader na 0, wanneer dit werklik twee balke is. Op een of ander lengte van die sweislas sou dit skuifskeur. Die ingenieur het later toegegee dat ek reg was, maar dit is nie van belang nie. Wat ek probeer tuisbring is dat verskillende mense op verskillende maniere na ‘n geskrewe stuk kyk en ek gaan geensins ‘n leser kwalik neem indien hy of sy van my verskil nie.
Dat ek met die geskrifte op mense se tone gaan trap is onvermydelik, maar as dit nie die geval was nie; waarom skryf ek dan? Indien die leser net ‘n paar “korrels” ontdek, is ek verheug en weet ek dat dit die moeite werd was. Sien tog maar die teenstrydighede oor, soos wanneer ek bv. snedigheid veroordeel terwyl ek self dikwels snedige dinge skryf. Ek self is baie ver van volmaak af, sien tog maar die foute oor.
Ook is ek nie ‘n taalkundige nie en daar is beslis baie ruimte vir verbetering, om vloeiende leesgemak te verseker, maar ek vra tog dat verandering versigtig gedoen moet word, aangesien ‘n woord verandering ‘n bedoelde begrip verlore kan laat raak.

Thursday, February 11, 2016

Sampie



Sampie

            Jare gelede het ek 'n jong man, wat saam met sy weduwee moeder op 'n plaas in die Kalahari gewoon het, ontmoet. Kom ons noem hom sommer Sampie, want omdat hy moontlik nog leef, wil ek hom nie voor ander mense aan verleentheid blootstel nie. Indien hy die storie lees, sal hy homself daarin herken; as hy homself nie herken nie, het ek vir hom geen raad nie.
            Toe Sampie se pa as gevolg van 'n hartaanval oorlede is, het sy ma besluit om met die Dorper skaapboerdery voort te gaan. Daardie jare was dit nog veilig vir 'n vrou om op 'n plaas te woon. Sampie was haar laat lammetjie en omdat haar ouer seuns elkeen 'n eie gevestigde boerdery gehad het, was die aangewese ding om te doen, dat Sampie sy ma met haar boerdery help. Op daardie stadium het ek moeder en seun leer ken.
            Daardie tyd het ek Sampie se optrede bloot aan vrygewigheid toegeskryf, maar toe 'n ouer broer teenoor my gekla het oor die optrede van Kleinboet, het ek besef die probleem is dieper liggend. Die skape wat hy so vrygewig uitgedeel het, het nie aan hom behoort nie, maar aan sy moeder! Wanneer Sampie iemand ontmoet het wat 'n indruk op hom gemaak het, of van wie hy gehou het, het hy 'n mooi Dorper lam gevang en vir die nuwe vriend as geskenk gegee. Blykbaar wou hy 'n goeie indruk maak! Die probleem was net dat Sampie nie oor 'n goeie oordeel beskik het, om te onderskei tussen 'n eerbare behoeftige en 'n parasiet nie. Dit het amper gelyk asof hy 'n voorliefde vir parasiete het! Sy ouer broer was bang dat Sampie sy weduwee moeder finansieël sou ruïneer. Ek het nooit weer van die gesin gehoor nie en weet dus nie of die ouer broer se vrese bewaarheid is nie.
            Wat Sampie gedoen het, was misdadig, maar wat het hom beskerm? Die onbaatsugtige liefde van sy moeder! Die liefde wat alles vergewe en alles verdra!
            Soos ek gesê het, het ek nooit weer van Sampie gehoor nie, ek weet dus nie of die misbruik wat hy van sy moeder se liefde gemaak het, tot gevolg gehad het dat hy self noodgedwonge vir 'n ander boer moes gaan werk, wat nie daardie liefde [agape] begryp het nie.
            Ons sal dus maar ons verbeelding moet gebruik om sy geskiedenis verder te volg: Sy nuwe baas het bemerk dat sy mooiste lammers verdwyn. Hy het die saak by die polisie aangegee en na 'n ruk is Sampie in hegtenis geneem en tronkstraf opgelê. [Gelukkig is sy moeder die hartseer gespaar, want sy was reeds oorlede.] Toe Sampie sy vonnis begin uitdien kry hy 'n groot verrassing! Van daardie vriende op wie hy 'n goeie indruk wou maak met sy misplaaste liefdadigheid, ontmoet hy in die tronksel! Daardie parasiete sit daar vir elke moontlike oortreding. Nou is hulle nie meer vriendelik met hom nie, want hy het nou nie die geleentheid om spekvet lammers agter hulle aan te ry nie! Ek wonder of hy nou, met al die tyd tot sy beskikking, sal dink aan sy bejaarde moeder, wat gesterf het as gevolg van kommer, omdat sy geweet het die plaas gaan verkoop word en waar gaan haar seun dan lammers kry?
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)