Voorwoord

Voorwoord (Lees asb eers, indien dit u eerste keer by hierdie blog is, anders kan u gerus met die blad afrol ondertoe om by die blog uit te kom)

Daar het ‘n gedagte in my opgekom toe ek nog redelik jonk was, dat alles wat geskryf of gedruk is nie die volle waarheid is nie. Later het ek besef dat alles wat gelees kan word, bestaan uit kaf en korrels. Nog later het ek besef dat niks in die materie volmaak is nie, daarom kan geen geskrif net uit korrels bestaan nie. Die geskrifte wat jy voor jou het, liewe leser, moet asseblief op dieselfde grondslag beoordeel word. Ek vra jou nie om alles wat jy lees te aanvaar nie, maar soek die korrels volgens jou begrip en gewete uit.
Ongeveer halfpad deur my lewe het ‘n argument, in ‘n baie goeie gees met ‘n goeie vriend van my plaasgevind. Die vriend is ‘n seviele ingenieur en ons het gepraat oor ‘n ontwerp van ‘n staalbalk wat verkry kan word deur ‘n bestaande I balk tandvormig te sny en dan die “tande” op mekaar vas te sweis om ‘n groter balkdiepte en dus ‘n groter dravermoë te verkry.

Fig. 1
‘n Solide I balk word tandgewys gesny en dan word die twee helftes teenoor mekaar geskuif en weer aan mekaar gesweis om weer ‘n dieper I balk te vorm.
Fig. 2
Die vergrote I balk wat meer as 3 keer die dravermoë van die oorspronklike balk sal hê, sonder dat die gewig vermeerder.

Hierdie mag vir die leek ‘n bietjie te tegnies wees, maar wees egter geduldig, ek probeer die verskil in siening verduidelik.
My argument was dat sweislas S nie te kort mag wees nie, want dit sal tot gevolg hê dat die las gaan skuifskeur (shear). Hy het gesê daar is nie daardie soort spanning in die middel van ‘n balk nie. Eintlik was ek met my matriek ‘n bietjie vermetel om met ‘n ingenieur te stry oor iets in sy vakgebied. Ons verskil het gekom omdat ons die voorwerp verskillend gesien het. Hy het Fig. 2 as ‘n eenheid gesien, wat dit werklik was! Daarteenoor het ek dit as twee aparte balke gesien, omdat as sweislas S korter word, beweeg dit nader na 0, wanneer dit werklik twee balke is. Op een of ander lengte van die sweislas sou dit skuifskeur. Die ingenieur het later toegegee dat ek reg was, maar dit is nie van belang nie. Wat ek probeer tuisbring is dat verskillende mense op verskillende maniere na ‘n geskrewe stuk kyk en ek gaan geensins ‘n leser kwalik neem indien hy of sy van my verskil nie.
Dat ek met die geskrifte op mense se tone gaan trap is onvermydelik, maar as dit nie die geval was nie; waarom skryf ek dan? Indien die leser net ‘n paar “korrels” ontdek, is ek verheug en weet ek dat dit die moeite werd was. Sien tog maar die teenstrydighede oor, soos wanneer ek bv. snedigheid veroordeel terwyl ek self dikwels snedige dinge skryf. Ek self is baie ver van volmaak af, sien tog maar die foute oor.
Ook is ek nie ‘n taalkundige nie en daar is beslis baie ruimte vir verbetering, om vloeiende leesgemak te verseker, maar ek vra tog dat verandering versigtig gedoen moet word, aangesien ‘n woord verandering ‘n bedoelde begrip verlore kan laat raak.

Thursday, February 11, 2016

Onvoorwaardelike Vergifnis



Onvoorwaardelike Vergifnis

            Is onvoorwaardelike vergifnis nutteloos, of is dit juis die hoogste ideaal? Die grootste liefde? Hierdie is ‘n baie komplekse onderwerp en my kennis is so beperk dat ek huiwerig is om komentaar te lewer, maar ek het tog ‘n paar vra.
            Het die persoon wat graag wil vergewe, die reg om belydenis van die persoon wat die onreg aan hom gedoen het te eis? So ‘n eis sou ‘n daad van hoogmoed wees en ‘n streep trek deur ‘onvoorwaardelik’. ‘n Eis om belydenis kan ‘n oneindige klomp probleme skep wat onhanteerbaar kan raak! Is die persoon wat wil vergewe sterk genoeg om die magdom ‘doodsbeendere’ wat vrygelaat gaan word, te hanteer? Byna elke mens op aarde het 'n klomp toegesluite ‘doodsbeendere’. Die persoon wat die onreg gedoen het, het tien teen een 'n baie groot berou, maar die ‘oopsluit van die kaste vol doodsbeendere’, of te wel die openbaarmaking wat gepaard gaan met belydenis, is so 'n verskrikking dat dit agterweë gelaat word, veral die onvoorspelbare reaksie van die veronregte, is ook 'n groot rede om nie te bely nie.
            Wanneer die veronregte vir die persoon wat die onregte gedoen het sê: "Ek vergewe jou onvoorwaardelik vir alles wat jy aan my gedoen het, want ek weet dat ek ook onreg aan jou gedoen het en ek kan nie vergewe word indien ek nie vergewe nie. Ons kan mekaar van onskatbare waarde wees indien albei onvoorwaardelik kan vergewe. Ons gaan geen telling hou van die gedane onregte nie! Kom ons vergewe mekaar onvoorwaardelik met 'n plegtige belofte dat dit 'n volkome vergifnis is!" Hierdie is ‘n baie ernstige saak en wanneer iemand dink om verby openbaarmaking van misdade te glip op ‘n sluwe manier, wag daar ‘n groot probleem. Elohim weet van elke onreg gedoen en Hy weet ook presies wat jou gesindheid was toe jy die ‘onvoorwaardelike vergifnis’ ooreenkoms aangegaan het. Om met Elohim te probeer woer woer speel is die gevaarlikste optrede van jou hele bestaan!
            Matt 5:23,24 “As jy dan jou gawe na die altaar bring en dit jou daar byval dat jou broeder iets teen jou het, laat jou gawe daar voor die altaar bly en gaan versoen jou eers met jou broeder, en kom dan en bring jou gawe.” Let op die volgorde!
            Kom ons kyk nou weer na Matt 5:23, 24 Uit 'n effens aangepaste hoek. As jy dan jou gawe [berou en belydenis] na die altaar bring [voor jou Hemelse Vader lê] en jy het in alle opregtheid die saak met jou naaste versoen, sal jou berou en belydenis liefdevol deur Hom aanvaar word.
            Elkeen van die twee het nog 'n verantwoordelikheid teenoor die Derde Betrokkene, want teenoor Hom is ook gesondig en Hy is die ‘Houer’ van die argief waar al die ongeregtigheid aangeteken is. Ware berou kan nou afsonderlik aan Hom alleen bely word en sonder twyfel sal dit vergewe word. [Hierdie beginsel word ook beskryf in die geskrif “Belydenis” waar dit toegepas word op die huwelik van ‘n man en vrou].
Selfs in die geestelike is onreg gepleeg, maar omdat die geheue van die siel uitgewis word, wanneer dit in die materie geplaas word by ontvangs, weet ons niks van wat deur ons of teen ons gepleeg was nie. Onregte gepleeg in die geestelike is waarskynlik gedoen tussen die rebelle volgelinge van Lucifer, maar kom ons kyk na sekere geskrifte.
DNB 6:1 “Want julle weet nie, My kinders, die lyding wat julle veroorsaak het aan ‘n ander siel in lewens voor hierdie nie!”
DNB 6:55 “Vra veral vergifnis teenoor daardie siele in die geestelike sfere, wat [deur] julle gedurende vorige lewens verontreg [is], selfs al dra julle geen kennis daarvan in hierdie inkarnasie nie, sodat julle sondes heeltemal onder beheer kom, en Ek Die Meester van alle siele sal julle gebed en smekende gedagtes van berou rig aan alle relevante siele, sodat julle bevry kan word van enige skuld in hierdie en vorige lewens”.
Hoewel ek nie bewus is van onregte gedoen aan ‘n ander siel of wat ‘n ander siel aan my siel gedoen het nie, sal onvoorwaardelike vergifnis deur my Hemelse Vader oorgedra word aan die relevante siele.

  Die Oorgrens Vergifnis

            Om ‘oorgrens’ te vergewe, moes daar ‘n ‘oorgrens’ onreg plaasgevind het, of die onreg is gedoen toe albei siele nog in die geestelike was. Die een siel het intussen ‘huisvesting’ in ‘n materie liggaam gekry en indien ‘n behoefte om te vergewe daarna ontwikkel het, sou die vergifnis ‘oorgrens’ moes plaasvind. Dit is egter geheel en al onmoontlik, want ‘n onreg gedoen voor die oorgang van die siel in die materie, is onbekend omdat dié se geheue volledig uitgewis is.  Dit verg ‘n diepgaande studie!                          
            Waarom praat ons van ‘n ‘grens’? Omdat daar twee vorme van bestaan is! Was daar altyd twee vorme van bestaan? Nee! Daar Is slegs Een van ewigheid tot ewigheid. Dit is ‘n Energie wat bestaan uit Liefde, Lig en Lewe. Die Volmaakte Intelligensie Wie beheer het oor alle Energie, die Een Oersubstansie en Oorsprong van alles wat bestaan, ook in die materie.
            Hoe het die tweede vorm van bestaan tot stand gekom? Elohim het uit Homself geneem van die Lig en as selfstandige, met ‘n vrye wil daar gestel. Waarskynlik was Lucifer vir baie millenniums die getroue metgesel, maar gaandeweg het hoogmoed, die grootste slot voor die nou poort, van hom besit geneem nadat een derde van die geskape geesteswesens hom aangehang het.
            Die volgende skryf ek met groot huiwering: Waar was ek? Het ek ‘n alleenspraak gehoor? Nee ek kon nie hoor nie, maar op een of ander wyse kon ek die beredenering waarneem! Dit kon ook nie ‘n ‘alleenspraak’ wees nie, want die ‘Ons’ het duidelik na vore gekom. “Ons kan hom nie sy vrye wil ontneem nie, dis te drasties! Ons kan hom egter nie in hierdie _ _ _ [onverstaanbaar] van onbeperkte mag laat voortbestaan nie. Die oplossing lê in die skepping van ‘n tuiste, wat ‘n veilige tuiste sal wees, om hom teen homself te beskerm. Dit sal ons doen: Ons neem ons Liefde en bind dit met tyd en afstand en dit sal sy tuiste wees, totdat hy uit vrye wil na Ons terugkeer”. Ek het ‘wakker geword’ met een allesoorheersende gedagte: Kan ‘n mens ooit Liefde begryp?
            Wat het hierna gebeur? Van die Oersubstansie is ingeperk met tyd en afstand. Die toestand waarin die Energie toe verkeer, het vibrasie tot gevolg, wat ruimte vul en ‘stol’ tot materie. Uit die oorspronklike Primêre Energie word sekondêre energie geskep. Sekondêre energie is gedeeltelik tot ‘n groot mate sintuiglik waarneembaar. Die woord ‘stol’ is egter nie heeltemal versoenbaar met die natuurwetenskaplike se begrip daarvan nie. Op hierdie stadium wil ek die leser verwys na ‘n diagram wat gedruk is deur Die Dogter van Sion n.l. “Die pad van die Geeste deur die skepping”, want dit gee ‘n duidelike uiteensetting van die doel van die materie skepping, wat die rehabilitasie van die gevalle geeste uitbeeld.
            Nou kan ons terugkeer na die onderwerp van oorgrens vergifnis. Die vraag is, watter onreg kan ek as materie mens doen aan die siel in die geesteswêreld? As siel het ek toegang tot die rehabilitasiesentrum gekry deurdat my ouers my liggaam verwek het. DNB 6:56 “... julle berou teenoor daardie siele wie se toegang julle afgesny het vir ‘n verlossende lewe op aarde, deur opsetlik die wet van menslike vrugbaarheid en voortplanting te breek; want dit is ‘n verskriklike misstap voor die heilige aangesig van julle Skepper”. Is die gebruik van voorbehoedmiddels die misstap? Word van elke vrou verwag om elke jaar ‘n kind in die wêreld te bring? Iewers is iets wat ek nie verstaan nie! Gestel een uit elke agt vroue is vrugbaar op ‘n gegewe tyd, dan sal daar, konserwatief gereken in sewe jaar vier biljoen mense meer op aarde wees!
            Die aarde kan die mensdom in die huidige sondige gewaad nie onderhou nie, wat sal gebeur as die mensdom met 50% vermeerder?
            Ek is ‘n wurm in die stof en ek is oortuig dat ek in my swakheid nie verstaan nie! Mag my hemelse Vader duidelikheid aan my gee in die mate wat ek dit kan verwerk.
            Dikwels hoor ‘n mens dat iemand sê: “Ek kon my ouers nie kies nie”. Dit my vriend, is ‘n wanbegrip. Jy as siel het die ouers gekies in wie se materie-kind jy geïnkarneer is! Met inkarnasie is jou geheue uitgewis en jy weet niks van die stryd wat jy gevoer het om tot op daardie punt te vorder nie.
            Waarom is ‘n siel bereid om die vrye geestelike te verruil vir die ingeperktheid en swaarkry in die materie? Sal ons die siel probeer volg wat gesê het sy “kon nie haar ouers kies nie”.
            Baie lank gelede was daardie siel een van diè wat Lucifer gevolg het en gedurende die konflik met getroue siele is baie onreg gedoen.  Berou het gegroei met die begeerte om terug te keer tot die Liefde. Die proses van ‘herstel’ is in die geestelike baie stadig en kan  baie moeilik
sonder die ‘rehabilitasiesentrum’ bereik word . Hierdie siel was vasberade om terug te keer na die Liefde, Lig en Lewe van die Vader en het uit vrye wil besluit om die swaarkry van die materie aan te durf.
            Nou begin die soektog na ‘n ouerpaar met die eienskappe wat vir die siel aanvaarbaar is. Heel gou ontdek sy dat daar nie ‘n volmaakte ouerpaar beskikbaar is nie en weet dat sy self ook nie volmaak is nie, daarom moet sy haar vereistes laer stel. Sy beweeg van een egpaar na die volgende. Die selfsug van die eerste paar is so ooglopend want hulle begeer alles wat hulle oë sien.  Die volgende egpaar is leuenaars, want hulle lieg tot vir mekaar. Die volgende steel alles wat hulle begeer. Dan kom sy by ‘n egpaar waar ontrouheid aan die orde van die dag is en sy wonder wie eintlik haar ouers gaan wees as sy hulle kies. Die volgende is so haatdraend dat sy hulle nie eers kan oorweeg nie! Die volgende se karakter eienskappe lyk aanvaarbaar, maar hulle is te oud om ‘n kind in die wêreld te bring. Die volgende egpaar lyk van buite aanvaarbaar, maar omdat siel na die innerlike kyk, vind sy dit leeg omdat hulle net glo aan die materie en nie aan dié waarvan sy deel is nie. Die volgende is nie aanvaarbaar nie, want hulle aanbid gesnede beelde en begryp nie haar hunkering na die Liefde Lig en Lewe van die Skepper nie.
            So duur siel se soektog voort. Voor haar is twee mans wat saamleef maar hulle kan tog nie vir haar ‘n liggaam verwek nie! Die meisie wat seksueel aktief is kan wel ‘n materie liggaam verwek, maar daar sal altyd die leemte van ‘n vaderfiguur wees, want dit is tog die norm in die rehabilitasiesentrum. Die volgende egpaar het ‘n kind verwek en besluit om nie die verwekte lewe te behou nie. Op wreedaardige wyse is die ongebore kind vermoor en ons soekende siel ween, omdat ‘n mede siel so wreed weggeruk is uit dit wat sy met soveel moeite gevind het.
            Die volgende egpaar lyk of hulle lief is vir mekaar, maar hulle huwelik is hoofsaaklik wellus gedrewe en die deur voor ons soekende siel, word toegeklap met ‘n voorbehoedmiddel! Ons siel soek en soek en wonder wat gaan aan in die rehabilitasiesentrum, wat met soveel Liefde, wat Elohim uit Homself geneem het en ingeperk het, om die siele weer toegang tot Hom te gee.
            Het ons opgemerk hoeveel onreg is ons soekende siel aangedoen? Dit is onreg wat ‘oorgrens’ gepleeg is en verg onvoorwaardelike berou en vergifnis. Dink aan die groot getal soekende siele en dink aan die groot getal sondeplegende mense op aarde!
            Ten slotte wil ek ‘n gedeelte aanhaal uit DNB 6:36, 37, 39 “Moenie voorgee om nie te weet wat om te vergewe of om vergifnis voor te vra nie! Of verwag jy dat Ek die Majesteit en Meester van alle siele, die donker sondige aspekte van jou siel moet ontbloot? As Ek julle sou toelaat om ‘n kykie te kry in die oseaan van onvergeefde en onverloste sondes waarin die sondes van die mensdom aanhoudend in groot strome invloei, sê Ek die Meester vir julle: Julle sal dit nie kan verdra nie en sal dadelik op grond van die verstikkende stank van sondes vergaan! Tog moet Ek die Meester, julle Elohim en Skepper hierdie see van sondes duld en kyk hoe die kinders van My Liefde, nie net vlug van My heilige stem en Liefde nie, maar vootgaan om sonde op sonde in die oseaan te stort! En het Ek nie nou aan julle ‘n sluishek met hierdie Nuwe Bybel gegee om die stygende gety mee te stuit nie, sou die golwe van sondigheid oor julle gebreek het, en Ek sê vir julle, soos die verderf – hierdie selftoegediende laaste oordeel, sê Ek die Meester – as julle nie gereed is om daardie stroom van sondes vinnig te stuit nie! Deur vergifnis te vra, herroep julle julle sondes en oortredinge, waardeur julle dit in hul vermenigvuldiging stuit, waarna dit deur My genade ontbind kan word en vir altyd verlos word.”

No comments:

Post a Comment